PL 
EN 
DE 
BG 
HR 
CS 
DA 
NL 
ET 
FI 
FR 
EL 
HU 
IT 
LV 
LT 
PT 
RO 
SK 
SL 
ES 20 marca 2024 r. DDS-MAP zorganizowało warsztaty współtworzenia na University College Dublin (UCD) z udziałem siedmiu pielęgniarek intensywnej terapii i dwóch doktorantów pielęgniarstwa, aby zbadać konkretne potrzeby edukacyjne dotyczące cyberbezpieczeństwa w opiece zdrowotnej. Warsztaty miały na celu ujawnienie praktycznych problemów z cyberbezpieczeństwem, z którymi codziennie spotykają się pracownicy służby zdrowia, a także zebranie spostrzeżeń, które pozwolą nam ukształtować nasz nadchodzący moduł edukacyjny na temat cyberbezpieczeństwa. Poprzez serię interaktywnych działań uczestnicy dzielili się swoimi perspektywami na temat korzystania z technologii cyfrowej (DT), badali luki w zabezpieczeniach i generowali pomysły na narzędzia edukacyjne, które najlepiej wspierałyby praktyki cyberbezpieczeństwa w opiece krytycznej.
Struktura i działania warsztatu
Warsztaty podzielono na trzy fazy, aby umożliwić wszechstronną dyskusję i zaangażowanie.
- Przygotowanie sceny: Aby wprowadzić temat, moderatorzy przedstawili krótki przegląd bieżących problemów cyberbezpieczeństwa w opiece zdrowotnej. Następnie uczestnicy omówili swoje osobiste doświadczenia i postrzeganie zagrożeń cyberbezpieczeństwa w swoim środowisku pracy.
- Opowiadanie historii jako dane: Uczestnicy dokumentowali swoje codzienne interakcje DT, szczegółowo opisując konkretne momenty, w których cyberbezpieczeństwo wydawało się istotne. Ćwiczenie „punktów zapalnych” pozwoliło uczestnikom wcielić się w rolę cyberprzestępcy, zapewniając możliwość zrozumienia problemów cyberbezpieczeństwa z ucieleśnionej i empatycznie połączonej perspektywy. Uwypukliło to główne obawy uczestników i potencjalne zagrożenia w ramach ich typowych działań zawodowych, a na tej podstawie utworzono listę krytycznych zagrożeń cyberbezpieczeństwa z ich perspektywy.
- Rozwiązania prototypowe: W ostatniej fazie uczestnicy dzielili się konkretnymi pomysłami na temat tego, jak można zorganizować szkolenie z zakresu cyberbezpieczeństwa, sugerując praktyczne rozwiązania dla personelu opieki krytycznej. Badali różne sposoby uczenia się, takie jak cyfrowe lub analogowe metody dostarczania, interaktywne lub statyczne prezentacje, i w ten sposób generowali zalecenia ukierunkowujące rozwój modułów mikro-kwalifikacji DDS-MAP.
Główne wnioski z warsztatu
Proces współtworzenia przyniósł kilka kluczowych spostrzeżeń:
- Empatia w interakcjach cyfrowych: Warsztat wzmocnił potrzebę łączenia myśli i uczuć pracowników służby zdrowia z ich praktykami cyberbezpieczeństwa. Poprzez mapowanie codziennych rutyn i refleksję nad emocjami związanymi z cyberbezpieczeństwem uczestnicy podkreślili emocjonalne czynniki, które wpływają na zachowania związane z bezpieczeństwem cyfrowym.
- Znaczenie dla realnego świata dzięki projektowaniu zorientowanemu na ucznia: Zastosowanie podejścia skoncentrowanego na studencie pozwoliło uczestnikom działać jako eksperci w swoich codziennych czynnościach, przynosząc praktyczne spostrzeżenia, których tradycyjne, odgórne podejścia mogą nie uwzględniać. Uczestnicy docenili możliwość postrzegania siebie jako „insiderów” cyberbezpieczeństwa, co wzbogaciło dyskusję i ujawniło unikalne luki w zabezpieczeniach.
- Najczęstsze obawy dotyczące cyberbezpieczeństwa: Pielęgniarki i studenci podkreślali obawy dotyczące bezpiecznej komunikacji cyfrowej, w szczególności poczty e-mail i aplikacji do przesyłania wiadomości. Podkreśliło to krytyczną rolę bezpiecznej wymiany informacji w opiece zdrowotnej i potwierdziło potrzebę ukierunkowanych, praktycznych wskazówek dotyczących cyberbezpieczeństwa.
Rekomendacje dotyczące przyszłej edukacji w zakresie cyberbezpieczeństwa
Poleganie na naturalnej zdolności jednego umysłu do tworzenia wzorców może ograniczyć lub zakłócić zdolność zbiorowości do wytwarzania wiedzy, która jest empatycznie połączona. Podczas tego warsztatu uczestnicy zbiorowo zgodzili się, że gry i symulacje są preferowanym formatem nauki. Ponadto quizy były najczęściej przywoływaną preferencją oceny. Uznając niuansową naturę swojej pracy, uczestnicy opowiadali się również za szkoleniami, które szanują ich doświadczenie i napięty harmonogram, z treściami dostosowanymi do wspierania dostępności, poprzez dostarczanie online i hybrydowe.
Uwagi końcowe
Spostrzeżenia i sugestie zebrane podczas tego warsztatu współtworzenia ukształtują projekt materiałów szkoleniowych DDS-MAP z zakresu cyberbezpieczeństwa. Poprzez dostosowanie treści szkoleniowych do rzeczywistych wyzwań pracowników służby zdrowia, DDS-MAP pozostaje zaangażowane w tworzenie znaczących, klinicznie istotnych narzędzi edukacyjnych, które budują pewność siebie i świadomość w zakresie praktyk cyfrowych w opiece zdrowotnej.
